جلد 2، شماره 162 - ( ویژه نامه اختلالات هیجانی- رفتاری 1400 )                   شماره 162 صفحات 70-59 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hosseini S, Soltani shal R, Hossein khazadeh A. The effectiveness of parent-child interaction therapy on executive functions and empathy in children with behavioral emotional disorders: A single subject study. J Except Educ 2021; 2 (162) :59-70
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2324-fa.html
حسینی ساناز بیگم، سلطانی شال رضا، حسین خانزاده عباسعلی. اثربخشی درمان تعامل والد-کودک بر کنش های اجرایی و همدلی کودکان با اختلال هیجانی-رفتاری (مطالعه تک بررسی). تعلیم و تربیت استثنایی. 1400; 2 (162) :59-70

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2324-fa.html


1- کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی،دانشگاه گیلان، رشت، ایران ، sanaz.be.hos@gmail.com
2- روانشناسی گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی،دانشگاه گیلان، رشت، ایران
3- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی،دانشگاه گیلان، رشت، ایرانشگاه
چکیده:   (1396 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: کودکان با اختلالات هیجانی رفتاری، به دلیل مواجه با آسیب های روان شناختی دچار اختلال در حیطه های
مختلف می شوند. با توجه به ارتباط کنش های اجرایی و همدلی با سبک والدگری و تعاملی، این پژوهش با هدف بررسی
اثربخشی درمان مبتنی بر تعامل والد_کودک بر کنش های اجرایی و همدلی کودکان دارای اختلال هیجانی رفتاری انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع تک آزمودنی با طرح A-B-A است. جامعه آماری، کودکان پسر با اختلال هیجانی رفتاری استان
قزوین در سال 1398 و نمونۀ پژوهش شامل 3 نفر از دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در مقطع اول ابتدایی که در ارزیابی
چندبعدی، دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، با نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جلسات درمانی 12 جلسه
1 ساعتۀ هفتگی بر اساس برنامه مداخلۀ مبتنی بر تعامل والد کودک برگزار شد. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ فهرست رفتاری کودک
آخنباخ فرم والدین، پرسشنامۀ کنش های اجرایی کولیج، و پرسشنامۀ همدلی کودکان بود که بعد از رسم نمودار، با روش
تحلیل دیداری آماری و با کمک درصد بهبودی و روند تغییرات، اثربخشی متغیر مستقل بر وابسته بررسی و تحلیل شد.
یافته ها: نشان داد که این مداخله در هر 3 آزمودنی به کاهش نارسایی کنش های اجرایی و بهبود همدلی در مراحل
مداخله و پیگیری منجر شد.
نتیجه گیری: این درمان در بهبود اختلالات هیجانی رفتاری و همچنین ارتقاء همدلی و کاهش نقص کنش های اجرایی
در آن اختلالات مؤثر است، بنابراین به عنوان یک روش مکمل برای درمان های اصلی در حوزه آموزش و توانبخشی قابلیت
استفاده دارد.
متن کامل [PDF 370 kb]   (482 دریافت)    
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: توان بخشي
دریافت: 1399/12/5 | ویرایش نهایی: 1400/8/19 | پذیرش: 1400/8/12 | انتشار: 1400/8/12 | انتشار الکترونیک: 1400/8/12

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.