1. به خاطر داشته باشید، کسی که همواره دروغ می‌گوید، در جست و جوی فرصتی برای موفقیت است و یک معلم آگاه می‌تواند به او در رسیدن به این هدف از راه مثبت کمک نماید. شما می‌توانید این تقاضا را با رفتارهای غیر کلامی از جمله بالا بردن ابروها حاکی از تعجب، نگاهی حاکی از زیرکی و امثال آن تو‌أم نمایید و به او بگویید: " ممکن است آن را دوباره برای من تکرار کنی؟" بدین ترتیب از آنجا که دانش آموز متوجه می‌شود که شما به دروغ گفتن او پی برده‌اید بعید است که آن را تکرار کند. وقتی که ما به دانش‌آموزان همواره توصیه می‌نماییم که در هر موقعیتی و صرف نظر از نتایج و پیامدهای آن، حقیقت را بگویند ، دانش‌آموز با خود می‌پندارد که چرا وقتی می‌تواند با یک دروغ از تنبیه شدن بگریزد ، چرا باید راست بگوید؟ این امر در ظاهر منطقی است، پس باید فضایی فراهم شود که دانش‌آموزان باور کنند که راست گفتن پیامدهایی ندارد که آنها را از گفتتن آن پشیمان کند. در برخی موارد آنچه به گوش شما سنگین به نظر می‌آید ممکن است در محیط زندگی این دانش‌آموز به شکلی بسیار عادی مورد استفاده قرار گیرد. این کار باعث می‌شود که دانش آموز مورد نظر نسبت به کلمه‌‌های مورد استفاده خود آگاهی بیشتری پیدا کند و زمینه‌های شرمساری بیشتر برای خود و سایرین را فراهم نسازد. در این مورد رفتار اصلی که باعث همه این اتفاقات شده است به فراموشی سپرده می‌شود و دانش‌آموز و معلم در جایگاه مشترکی قرار خواهند گرفت.

واژه‌های کلیدی: دانش‌آموز، رفتار، دروغ، رفتارهای نامطلوب دانش‌آموزان، معلم، مدرسه، دروغگو، دانش‌آموزان و شیوه‌های مدیریت، والدین، رفتار‌های دانش‌آموز دروغگو

متن کامل [DOCX 12 kb]   (26 دریافت)