زمینه : تفکر درمورد آینده یک­جزء جدایی‌ناپذیر از شناخت انسان است. توانایی تصویرسازی خلاقانه از رویدادهای احتمالی آینده، تفکر آینده‌نگر نامیده­می‌شود که در طول چند سال گذشته توجه بسیاری را در حیطه‌های مختلف روان‌شناسی (شناختی، عصب­روان‌شناختی، بالینی و تحولی) به خود جلب­کرده­است. مقاله حاضر با هدف بررسی تفکر آینده‌نگر در افراد با اختلال طیف اتیسم نگاشته­شده­است. این مقاله از نوع مروری است. پس از ارایه تعریف و اهمیت تفکر آینده‌نگر، به فرآیندهای شناختی درگیر در این سازه، جایگاه زیست‌شناختی و سیر تحولی آن اشاره­شده و در ادامه تفکر آینده‌نگر در افراد با اختلال طیف اتیسم موردبحث قرارگرفته ­است. با توجه به پژوهش‌های انجام­شده در این زمینه می‌توان به اهمیت تطابقی این توانایی پی برد. 

نتیجه‌گیری: مرور پیشینه پژوهشی، شواهدی را در رابطه با نقایص تفکر آینده‌نگر در افراد با اختلال طیف اتیسم ارایه­می‌کند. این عملکرد ضعیف، می‌تواند کمک بالقوه‌ای به توضیح این سوال کند که چرا افراد با اختلال طیف اتیسم به­طورمعمول الگوهای رفتاری محدود، تکراری و کلیشه‌ای از خود نشان می‌دهند. این نتایج می‌تواند پیامدهای مهمی در سطح نظری و بالینی داشته باشد.