زمینه: این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات تمرین‌های مقاومتی در سطوح ایمونوگلوبین A بزاق و نیمرخ هورمونی بزرگسالان کم‌تحرک با نشانگان داون طراحی‌شده‌بود.

روش: درمجموع 40مرد بزرگسال دارای نشانگان داون از طریق گروه‌های مختلفی که به افراد با کم‌توانی‌ذهنی کمک‌می‌کردند، به‌کارگرفته‌شدند. همه شرکت‌کنندگان تاییدیه‌ پزشکی را برای شرکت در فعالیت‌های بدنی کسب‌کردند. به‌صورت تصادفی 24نفر از بزرگسالان انتخاب‌شده و شروع به انجام تمرین‌های مقاومتی در یک چرخه‌ 16ایستگاهی به‌مدت 12هفته با 3روز در هفته کردند. شدت تمرین‌ها براساس عملکرد آزمون 8  تکرار بیشینه برای هر تمرین بود. گروه گواه نیز شامل 16 بزرگسال دارای نشانگان داون بود که از لحاظ سن، جنسیت و نمایه‌ توده‌ بدنی، همسان‌سازی شده‌بودند. سطوح کورتیزول، تستوسترون و ایمونوگلوبین A بزاق توسط روش الایزا اندازه‌گیری‌شد. عملکرد وظایف کاری هم با استفاده از آزمون چیدن مکرر جعبه‌های سنگین مورد ارزیابی قرارگرفت.

یافته‌ها: تمرین‌های مقاومتی به‌طور معناداری غلظت ایمونوگلوبین A بزاق (94/0d=؛ 0120/0P=) و سطوح تستوسترون (57/1d=؛ 0088/0P=) را در گروه تجربی افزایش‌داده‌بود. افزون‌براین، عملکرد وظایف کاری نیز بهبودیافته‌بود، درحالی‌که هیچ تغییری در گروه گواه که ورزش نکرده بودند، مشاهده‌نشد.

نتیجه‌گیری: نتیجه این‌که، یک پروتکل تمرین‌های مقاومتی کوتاه‌مدت، پاسخ‌های ایمنی مخاطی و همچنین سطوح تستوسترون بزاق را در بزرگسالان کم‌تحرک دارای نشانگان داون بهبود‌داده‌است.